تیتر اصلی: موضوع اصلی خبر را بیان میکند و به عبارتی به مهمترین مطلب در خبر میپردازد. تیتر اصلی به درشتترین حروف نسبت به تیترهای بعدی نوشته میشود و نقطه گذاشته نمیشود. تیتر اصلی معمولا در اختیار تیترزن در مجموعههای خبری بزرگ است و وظیفهای است که نیاز به تجربه بالا در بحث خبر و همچنین دانستن حساسیت خبری است.
رو تیتر: تیتری که بالای تیتر اصلی است روتیتر نام دارد و با حروف کوچکتر نوشته میشود. روتیتر مقدمه یا موخره تیتر اصلی و گاهی مستقل است. و باید به گونهای باشد که با برداشتن آن لطمهای به تیتر اصلی وارد نشود. مثال: در دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران ( روتیتر) اتاق خوابگاه دانشجویی خاکستر شد.
زیر تیتر بعد از تیتر اصلی و با حروف کوچکتر نوشته میشود. زیر تیتر ممکن است مکمل تیتر و روتیتر یا مستقل از آنها باشد. از زیر تیتر زمانی استفاده میشود که خبر ابعاد مهمی داشته باشد در اینصورت علاوه بر ذکر مهمترین خبر در تیتر اصلی در زیر تیتر قسمت مهم دیگر خبر آورده میشود. مثال: هیچکس آسیب ندید (زیر تیتر)
خلاصه تیتر اگر برای بیان ابعاد مهم یک خبر تیتر اصلی و زیر تیتر کافی نباشد از خلاصه تیتر استفاده میشود که بیشتر در و سط گزارشها، مقالات، مصاحبهها و خبرهای طولانی به کار گرفته میشود. که حروف و رنگ آن متفاوت است. ابتدای خلاصه تیتر علامت ندارد ولی سو تیتر ابتدایش علامت دارد. نکات ریز در خبر حائز اهمیت هستند.
سو تیتر (میان تیتر) معمولاً عبارت کوتاهی است که در وسط خبرهای طولانی برای تفکیک مطالب مختلف مورد استفاده قرار میگیرد و اندازه حروف میان تیتر از متن خبر بزرگتر است و معمولاً بدون فعل بهکار میرود همچنین در وسط گزارشها، مقالات و مصاحبهها کاربرد دارد. برای مثال در مصاحبهها خبرنگار قسمتهای جذاب را به تناسب مطلب انتخاب میکند و به عنوان سوتیتر قرار میدهد.
